Oι αντιράσεις του προσώπου της Σόρμπι έδωσαν στον Τσεκμειτ να καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Το είχε σκεφτεί φωναχτά ο Λιφ ελάχιστα πριν φύγουν, ίσως το συζήτησαν όλοι μαζί και αποφάσισαν ότι ήταν καλή ιδέα. Της έκλεισε απλά το μάτι καθώς υπέγραφε και αφού όλα ήταν στη θέση τους επέμεινε να συνεχίσουν την επόμενη μέρα.
"Λιφ, Λέβα η ώρα περνά και οι εξελίξεις σηκώνουν λίγο γλέντι, νομίζω ότι μπορούμε να συνεχίσουμε αύριο στο γραφείο του Γκον για να επισημοποιηθεί από όλες τις πλευρές. Σόρμπι άσε τα χαρτιά και ετοιμάσου για βόλτα." Σηκώθηκε να χαιρετήσει και άρπαξε άτσαλα τη Σόρμπι να φύγουν, "Αύριο το πρωί" τους φώναξε και έκλεισε την πόρτα πίσω του.
"Έπρεπε με κάποιον τρόπο να σε σώσω" της είπε χαγελαστά, "λοιπόν, βόλτα, πεινάς;" Τα μάτια της Σόρμπι άναξαν διάπλατα και εκείνος γέλασε ξανά, τότε πάμε για βραδινό. Περιπλανήθηκαν για λίγο χαλαρά και βγήκαν από το λιμάνι πηγαίνοντας στο κέντρο της πόλης. Καθώς προχωρούσαν ανέμελα, δεν πρόσεχαν ότι κάποιος τους ακολουθούσε...
"Λοιπόν", της είπε, "πάμε κάπου πιο καλά και ήσυχα αυτη τη φορά, έτσι καλοντυμένοι που είμαστε, ξέρω το καλύτερο εστιατόριο της θάλασσας στην πόλη," της είπε και της έκλεισε το μάτι ψιθυρίζοντας, "να φάμε και μία φορά κανονικό θαλασσινό φαί όχι αυτό που υπομείναμε τόσες μέρες στην Ωρόρα". Η Σόρμπι του έριξε ένα αετίσιο ξερό βλέμμα και ύστερα του έσκασε ένα χαρούμενο μειδίαμα. "Πάμε".
Η Μπλε Ορχιδέα είναι από τα πιο κλασσάτα μέρη να φας καλό φαγητό στην Αστάσκο. "Τραπέζι για δύο, μακρία από τα φώτα και τη φασαρία παρακαλώ." Ο Τσεκμέιτ ήταν στο στοιχείο του και έπαιζε το κομμάτι του μαεστρικά. Μπήκε στον χώρο, χαιρέτησε την υποδοχή, κανόνισε με τον υπεύθυνο ένα καλό τραπέζι και έμεινε ένα τελευταίο πράγμα. "Θα θέλαμε την παραδοσιακή ποικιλία λευκού της Thuminir εικοσαετίας, μέσα σε παγωμένο σκεύος και μέσα στα παγάκια ροζ ροδοπέταλα." Έκλεισε το μάτι τσακπίνικα κάνοντας νόημα πως επρόκειτο για ιδιαίτερη περίπτωση.
Άφησαν προσεκτικά τα όπλα και έξτρα τους σε ειδικούς φοριαμούς και κατευθύνθηκαν σε μία υπέροχη γωνία, βυθίζοντας τα κορμιά σε έναν υπέροχο αφράτο καναπέ στο χρώμα του βρασμένου γάλακτος. Όταν ήρθαν οι κατάλογοι άφησε τη Σόρμπι να διαλέξει τι θέλει και αυτός επιμελήθηκε του κρασιού. Άνοιξε με προσοχή το μπουκάλι και έβαλε ποτήρι του, το άφησε να αναπνεύσει και το έφερε μερικές περίτεχνες γύρες, γνωρίζοντας ότι η Σόρμπι δεν θα εντυπωσιαστεί. Πήρε μία καλή τζούρα αρώματος και το έριξε στο βαθος του ουρανίσκου του.
"Γύρισε με σπινθιροβόλα μάτια και κάρφωσε τα μάτια της. "Αποφάσισες...;"
Role Playing Writing Game
Στοιχήματα και Παίγνια (Συνέχεια Καταγίδας) +18
Re: Στοιχήματα και Παίγνια (Συνέχεια Καταγίδας) +18
...The last thing you 're gonna feel, is my blade in your neck...
Re: Στοιχήματα και Παίγνια (Συνέχεια Καταγίδας) +18
Η Σόρμπι απολάμβανε το παιχνίδι του Τσέκμειτ. Ήταν στο στοιχείο του, ήταν ολοφάνερο. Ο χώρος ήταν πανέμορφος. Όλα ήταν σε λευκές αποχρώσεις, με πινελιές του χρυσού. Καναπέδες σε κρεμ αποχρώσεις, τα τραπεζομάντηλα ήταν σε κρεμ-χρυσό και όλα τα σερβίτσια είχαν κάτι όμορφα, περίτεχνα σχέδια. Ο φωτισμός ήταν σε θερμό λευκό, χαμηλός. Περίτεχνα σχέδια κροσέ στόλιζαν τους τοίχους, και τα πριβέ τραπέζια στα οποία τους κάθισαν είχαν όλα θέα την θάλασσα σ' ένα ύψωμα του μαγαζιού, ιδιωτικά κλειστά το ένα από το άλλο, με ψηλά μπαμπού.
Η Σόρμπι άνοιξε τον κατάλογο και τα περισσότερα της φαίνονταν ξένη γλώσσα. Παρόλα αυτά επέλεξε με βάση τα κυρίως συστατικά.
"Θα μου επιτρέψεις, καλέ μου" είπε με τσαχπίνικο ύφος και γέλασε. "Θα θέλαμε αυτό το ορεκτικό με το ορτύκι και την σαλάτα θαλασσινών. Για κυρίως θα θέλαμε το πιάτο με τους κεφτέδες ανεμώνης και τον σολομό. Αυτό με τις γαρίδες και τα όστρακα. Και θα κλείσουμε με ένα γλυκό λεμόνι."
Ο σερβιτόρος την κοίταξε περίεργα και ο Τσέκμειτ απλά άραξε με ένα γελάκι. "Με συγχωρείτε δεσποινίς, ορεκτικό είπατε το ορτύκι με γλυκό του κουταλιού και καπνιστό τυρί;" "Ναι ναι αυτό!" είπε η Σόρμπι.
Ο σερβιτόρος δεν σχολίασε τίποτα περισσότερο και το σημείωσε. Η Σόρμπι είπε "Α! Θα θέλαμε και αυτά τα πούρα για τον κύριο παρακαλώ."
Αφού έφυγε ο σερβιτόρος, η Σόρμπι γύρισε στον Τσέκμειτ και του είπε "Τιιι θέλω να δοκιμάσω το ορεκτικό με το ορτύκι!" είπε και γέλασε.
"Σε πολύ ωραία μέρος με φέρατε κύριε Diceroll. Συχνά φέρνετε τις τσούπρες σας εδώ;" ρώτησε χαριτολογώντας και του έβγαλε την γλώσσα.
Η Σόρμπι άνοιξε τον κατάλογο και τα περισσότερα της φαίνονταν ξένη γλώσσα. Παρόλα αυτά επέλεξε με βάση τα κυρίως συστατικά.
"Θα μου επιτρέψεις, καλέ μου" είπε με τσαχπίνικο ύφος και γέλασε. "Θα θέλαμε αυτό το ορεκτικό με το ορτύκι και την σαλάτα θαλασσινών. Για κυρίως θα θέλαμε το πιάτο με τους κεφτέδες ανεμώνης και τον σολομό. Αυτό με τις γαρίδες και τα όστρακα. Και θα κλείσουμε με ένα γλυκό λεμόνι."
Ο σερβιτόρος την κοίταξε περίεργα και ο Τσέκμειτ απλά άραξε με ένα γελάκι. "Με συγχωρείτε δεσποινίς, ορεκτικό είπατε το ορτύκι με γλυκό του κουταλιού και καπνιστό τυρί;" "Ναι ναι αυτό!" είπε η Σόρμπι.
Ο σερβιτόρος δεν σχολίασε τίποτα περισσότερο και το σημείωσε. Η Σόρμπι είπε "Α! Θα θέλαμε και αυτά τα πούρα για τον κύριο παρακαλώ."
Αφού έφυγε ο σερβιτόρος, η Σόρμπι γύρισε στον Τσέκμειτ και του είπε "Τιιι θέλω να δοκιμάσω το ορεκτικό με το ορτύκι!" είπε και γέλασε.
"Σε πολύ ωραία μέρος με φέρατε κύριε Diceroll. Συχνά φέρνετε τις τσούπρες σας εδώ;" ρώτησε χαριτολογώντας και του έβγαλε την γλώσσα.
Last edited by Shorby on Thu 05 Sep, 2024 2:59 pm, edited 1 time in total.
Re: Στοιχήματα και Παίγνια (Συνέχεια Καταγίδας) +18
"Χαχαχαχα" γέλασε δυνατά και ήπιε μια καλή γουλιά. "Όχι εδώ έρχομαι μόνο σε ιδιαίτερες περιστάσεις" της είπε κλείνοντας το μάτι πεταχτά.
"Πως ήξερες ότι το γλυκό λεμόνι είναι το αγαπημένο μου;" Της είπε γελαστά και της έτεινε το χέρι του. Εκείνη έκανε κίνηση και το τράβηξε πίσω με ένα κρατσανιστό χαχανητό.
Ήρθαν τρία εξαίσια πούρα από θαλάσσιο φύκι που περιέχει νικοτίνη και έχει μια ξινογλυκη επίγευση στα χείλη όταν φυσάει κάποιος τον καπνό. "Ποικιλία Aphistus" διάβασε φωναχτά. "Ξέρεις πάντα ήθελα να πάω μία βόλτα εκεί. Πάντα φάνταζε ένα μαγικό και εξωτικό μέρος, με τις ιστορίες, τα τραγούδια και τα παραμύθια να το περιγράφουν ως κάτι μυθικό. Τι θα λεγες για επόμενο ταξίδι εκεί; Αν και ταλαιπωρία, με ψήνει άπειρα."
Όσο της έλεγε ιστορίες από την πρωτεύουσα και τα πλάνα του για ταξίδια, το φαγητό ήρθε, μοναδικές γεύσεις γέμισαν το τραπέζι με τον ίδιο να προτιμάει το καπνιστό τυρί και το σολωμό. "Θα μπορούσα να ζω μόνο με τυρί και σολωμό, αχαχαχαχα. Ο σολωμός στην Ελέγκφιν ψηλά στα κρύα είναι το κάτι άλλο."
Ήρθε κι άλλο κρασί, το φαγητό είχε εξαφανιστεί και ο Τσεκμειτ έκανε κίνηση να κάτσει πιο κοντά της. Την ένιωσε να αμφιταλαντεύεται και περίμενε να υου δώσει το οκ να πλησιάσει περισσότερο ώσπου έφτασαν πολύ κοντά.
Πήρε ένα παγωμένο ροδοπέταλο και το έβαλε στο κρασί του, έκανε το ίδιο με το κρασί της Σόρμπι, "το κόλπο είναι να το πάρεις με τα χείλη σου και το δωσεις με ενα φιλί στο μάγουλο του άλλου". Της χαμογέλασε τσακπινικα και σήκωσε το ποτήρι του με προσοχή πίνοντας ελάχιστα, περιμένοντας το πέταλο να πέσει στα χείλη του, το κράτησε απαλά και έκανε κίνηση να το αφήσει στο αριστερό μάγουλο της Σόρμπι με ενα τρυφερό και απαλό φιλί...
"Πως ήξερες ότι το γλυκό λεμόνι είναι το αγαπημένο μου;" Της είπε γελαστά και της έτεινε το χέρι του. Εκείνη έκανε κίνηση και το τράβηξε πίσω με ένα κρατσανιστό χαχανητό.
Ήρθαν τρία εξαίσια πούρα από θαλάσσιο φύκι που περιέχει νικοτίνη και έχει μια ξινογλυκη επίγευση στα χείλη όταν φυσάει κάποιος τον καπνό. "Ποικιλία Aphistus" διάβασε φωναχτά. "Ξέρεις πάντα ήθελα να πάω μία βόλτα εκεί. Πάντα φάνταζε ένα μαγικό και εξωτικό μέρος, με τις ιστορίες, τα τραγούδια και τα παραμύθια να το περιγράφουν ως κάτι μυθικό. Τι θα λεγες για επόμενο ταξίδι εκεί; Αν και ταλαιπωρία, με ψήνει άπειρα."
Όσο της έλεγε ιστορίες από την πρωτεύουσα και τα πλάνα του για ταξίδια, το φαγητό ήρθε, μοναδικές γεύσεις γέμισαν το τραπέζι με τον ίδιο να προτιμάει το καπνιστό τυρί και το σολωμό. "Θα μπορούσα να ζω μόνο με τυρί και σολωμό, αχαχαχαχα. Ο σολωμός στην Ελέγκφιν ψηλά στα κρύα είναι το κάτι άλλο."
Ήρθε κι άλλο κρασί, το φαγητό είχε εξαφανιστεί και ο Τσεκμειτ έκανε κίνηση να κάτσει πιο κοντά της. Την ένιωσε να αμφιταλαντεύεται και περίμενε να υου δώσει το οκ να πλησιάσει περισσότερο ώσπου έφτασαν πολύ κοντά.
Πήρε ένα παγωμένο ροδοπέταλο και το έβαλε στο κρασί του, έκανε το ίδιο με το κρασί της Σόρμπι, "το κόλπο είναι να το πάρεις με τα χείλη σου και το δωσεις με ενα φιλί στο μάγουλο του άλλου". Της χαμογέλασε τσακπινικα και σήκωσε το ποτήρι του με προσοχή πίνοντας ελάχιστα, περιμένοντας το πέταλο να πέσει στα χείλη του, το κράτησε απαλά και έκανε κίνηση να το αφήσει στο αριστερό μάγουλο της Σόρμπι με ενα τρυφερό και απαλό φιλί...
...The last thing you 're gonna feel, is my blade in your neck...
Re: Στοιχήματα και Παίγνια (Συνέχεια Καταγίδας) +18
Η Σόρμπι περνούσε πολύ όμορφα την βραδιά της. Ό,τι είχαν παραγγείλει είχε υπέροχη γεύση, η κάθε μία μοναδική. Οι κεφτέδες ανεμώνης, σπεσιαλιτέ των νήσων της Ελπίδας, ήταν πολύ καλοί. Τόσο που παρήγγειλε ακόμα ένα πιάτο. Η ισορροπία αλμυρού και γλυκού ήταν απλά ιδανική. Άκουγε τον Τσέκμειτ να μιλά για την πρωτεύουσα και αναρωτιόταν αν όλα αυτά συνέβησαν στην πόλη εκείνη που η ίδια τόσο μίσησε. Όπως και να έχει όμως ήταν ωραίο που άκουγε πως κάποιος πέρασε καλά σ' εκείνο το χάος.
Η Σόρμπι χαχάνισε στο κόλπο με το τριαντάφυλλο και το φιλί. Τον άφησε να την φιλήσει στο μάγουλο, ένιωσε την γλώσσα του να κολλάει το ροδοπέταλο. Αντί να κάνει το ίδιο όμως, του έκλεισε το μάτι και παίρνοντας το ροδοπέταλο από το μάγουλο της του το έβαλε στο στόμα. Έπειτα άναψε ένα πούρο. Στην Σπεράντζα έφτιαχναν και εκεί πούρο από φύκι. Δεν ήξερε ακριβώς πως το κάνανε, αλλά κάπνιζε σε καλές περιστάσεις.
"Αφίστους ε" του είπε ατενίζοντας την θάλασσα. "Σίγουρα θα είναι και γαμώ τα ταξίδια αυτό που λες. Αλλά...ξέρεις τι κάνουμε εμείς όταν μας ενδιαφέρει να κλέψουμε ένα φιλί από αυτόν που θέλουμε;" είπε σοβαρά και εισπνέοντας μια καλή τζούρα από το πούρο της, πλησίασε τον Τσέκμειτ και φιλώντας τον στα χείλη του εξέπνευσε τον καπνό της. Ακόμα κι όταν ο Τσέκμειτ εισέπνευσε τον καπνό, εκείνη συνέχισε να τον φιλά.
Ανακάθισε και τον κοίταξε λοξά "Πως σου φάνηκε;" ρώτησε με μισό γελάκι.
Η ώρα είχε περάσει και μπροστά τους, είχαν φέρει το γλυκό, το οποίο ήταν ακόμα πιο υπερπαραγωγή στην όψη από όσο θα περίμεναν.
Η Σόρμπι χαχάνισε στο κόλπο με το τριαντάφυλλο και το φιλί. Τον άφησε να την φιλήσει στο μάγουλο, ένιωσε την γλώσσα του να κολλάει το ροδοπέταλο. Αντί να κάνει το ίδιο όμως, του έκλεισε το μάτι και παίρνοντας το ροδοπέταλο από το μάγουλο της του το έβαλε στο στόμα. Έπειτα άναψε ένα πούρο. Στην Σπεράντζα έφτιαχναν και εκεί πούρο από φύκι. Δεν ήξερε ακριβώς πως το κάνανε, αλλά κάπνιζε σε καλές περιστάσεις.
"Αφίστους ε" του είπε ατενίζοντας την θάλασσα. "Σίγουρα θα είναι και γαμώ τα ταξίδια αυτό που λες. Αλλά...ξέρεις τι κάνουμε εμείς όταν μας ενδιαφέρει να κλέψουμε ένα φιλί από αυτόν που θέλουμε;" είπε σοβαρά και εισπνέοντας μια καλή τζούρα από το πούρο της, πλησίασε τον Τσέκμειτ και φιλώντας τον στα χείλη του εξέπνευσε τον καπνό της. Ακόμα κι όταν ο Τσέκμειτ εισέπνευσε τον καπνό, εκείνη συνέχισε να τον φιλά.
Ανακάθισε και τον κοίταξε λοξά "Πως σου φάνηκε;" ρώτησε με μισό γελάκι.
Η ώρα είχε περάσει και μπροστά τους, είχαν φέρει το γλυκό, το οποίο ήταν ακόμα πιο υπερπαραγωγή στην όψη από όσο θα περίμεναν.
Re: Στοιχήματα και Παίγνια (Συνέχεια Καταγίδας) +18
Χαμογέλασε αυτάρεσκα και της έδειξε το γλυκό. "Τι θα έλεγες για επιδόρπιο;"
Το γλυκό λεμόνι είχε βάση κρέμα λεμονιού από γάλα φάλαινας και λεμόνια από την Μαγκάβντα, η επόμενη στρώση ήταν σορμπέ λεμονιού με γλυκόξινο σιρόπι και η τρίτη στρώση είχε γλυκό του κουταλιού λεμόνι και σχέδια με λεπτές χορδές λεμονόχορτου. Ήταν ένα εξαίσιο καλλιτέχνημα καισ το μάτι και στον ουρανίσκο.
Πήρε το κουτάλι και το βύθισε απαλά στο σώμα του γλυκού για να πάρει γεύση κι από τις τρεις στρώσεις και το έφερε τσακπίνικα στα χείλη της Σόρμπι. Εκείνη με χάρη δέχθηκε το γλυκο και έκλεισε απαλά τα χείλη στο κουτάλι. Καθώς εκείνος το τραβούσε σκανδαλιστικά, φρόντισε να το φέρει και κάθετα στα χείλη της για να πάρει λίγο γλυκό που της είχε ξεφύγει.
Γέλασε πονηρά και πήρε και αυτός μία τζούρα γλυκού, ήταν υπέροχο και έδινε τέλεια μαζί με το κρασί. Και μία δεύτερη. Χίμηξαν ύστερα και οι δύο και το εξαφάνισαν κρατώντας μία τελευταία κουταλία για να τη μοιραστούν με ένα παιχνίδισμα των χειλιών τους και ένα γλυκόξινο σορμπέ φιλί που κρατήσε μερικά δευτερόλεπτα.
Άναψε και το τελευταίο πούρο και έμειναν λίγα δευτερόλεπτα να καπνίζουν, να ανταλλάζουν πονηρές ματιές και γελάκια, πίνοντας το κρασί τους. Το αλκοόλ και ο καπνός τους έφερε πιο κοντά με τα χέρια τους να μπλέκονται και μέσα από χάδια, πονηρά χανόγελα και δαγκωμένα χείλη να φλερτάρουν όλο το βράδυ μαζί. Η Σόρμπι είχε μία τρομερή ενέργεια και μία αύρα ανεξερεύνητη πράγμα που εξίταρε την τριβή τους. Κάθισε ξανά πίσω μετά το παιχνίδι τους και την κοίταξε εξονυστικά.
"Τι θα έλεγες για ένα ποτάκι μετά το φαγητό ή δεύτερο επιδόρπιο;" Της έκλεισε το μάτι πονηρά και ρούφηξε μία καλή τζούρα από το πούρο γεμίζοντας με το άρωμά του το τραπέζι.
Το γλυκό λεμόνι είχε βάση κρέμα λεμονιού από γάλα φάλαινας και λεμόνια από την Μαγκάβντα, η επόμενη στρώση ήταν σορμπέ λεμονιού με γλυκόξινο σιρόπι και η τρίτη στρώση είχε γλυκό του κουταλιού λεμόνι και σχέδια με λεπτές χορδές λεμονόχορτου. Ήταν ένα εξαίσιο καλλιτέχνημα καισ το μάτι και στον ουρανίσκο.
Πήρε το κουτάλι και το βύθισε απαλά στο σώμα του γλυκού για να πάρει γεύση κι από τις τρεις στρώσεις και το έφερε τσακπίνικα στα χείλη της Σόρμπι. Εκείνη με χάρη δέχθηκε το γλυκο και έκλεισε απαλά τα χείλη στο κουτάλι. Καθώς εκείνος το τραβούσε σκανδαλιστικά, φρόντισε να το φέρει και κάθετα στα χείλη της για να πάρει λίγο γλυκό που της είχε ξεφύγει.
Γέλασε πονηρά και πήρε και αυτός μία τζούρα γλυκού, ήταν υπέροχο και έδινε τέλεια μαζί με το κρασί. Και μία δεύτερη. Χίμηξαν ύστερα και οι δύο και το εξαφάνισαν κρατώντας μία τελευταία κουταλία για να τη μοιραστούν με ένα παιχνίδισμα των χειλιών τους και ένα γλυκόξινο σορμπέ φιλί που κρατήσε μερικά δευτερόλεπτα.
Άναψε και το τελευταίο πούρο και έμειναν λίγα δευτερόλεπτα να καπνίζουν, να ανταλλάζουν πονηρές ματιές και γελάκια, πίνοντας το κρασί τους. Το αλκοόλ και ο καπνός τους έφερε πιο κοντά με τα χέρια τους να μπλέκονται και μέσα από χάδια, πονηρά χανόγελα και δαγκωμένα χείλη να φλερτάρουν όλο το βράδυ μαζί. Η Σόρμπι είχε μία τρομερή ενέργεια και μία αύρα ανεξερεύνητη πράγμα που εξίταρε την τριβή τους. Κάθισε ξανά πίσω μετά το παιχνίδι τους και την κοίταξε εξονυστικά.
"Τι θα έλεγες για ένα ποτάκι μετά το φαγητό ή δεύτερο επιδόρπιο;" Της έκλεισε το μάτι πονηρά και ρούφηξε μία καλή τζούρα από το πούρο γεμίζοντας με το άρωμά του το τραπέζι.
...The last thing you 're gonna feel, is my blade in your neck...
Re: Στοιχήματα και Παίγνια (Συνέχεια Καταγίδας) +18
Το γλυκό ήταν απλά υπέροχο! Δυσκολεύτηκε πάρα πολύ να εκφράσει τι είχε μόλις φάει γιατί ήταν τόσο λεπτή η γεύση, αλλά ταυτόχρονα τόσο έντονη! Το μόνο σίγουρο ήταν ότι ο Τσέκμειτ ήξερε όντως τα καλά μαγαζιά της Αστάσκο. Η Σόρμπι δεν μπορούσε να αρνηθεί στην πρόταση του. Ήταν ημέρα χαλάρωσης πριν αρχίσουν πάλι τα παιχνίδια εξουσίας του λιμανιού. "Και δεν πάμε;" έκανε χαρούμενα.
Αφού μάλωσαν λίγο ποιος θα πληρώσει το γεύμα, κατέληξαν να συμφωνήσουν. Ο Τσέκμειτ πλήρωσε το γεύμα τους με την συμφωνία ότι το επόμενο θα ήταν της Σόρμπι. Πήραν πάλι τα παραλιακά σοκάκια, με μια σκιά να κινείται στο κατόπι τους. Η όμορφη όμως στιγμή δεν διακόπηκε. Η Αστάσκο το βράδυ είχε πολύ ζωή. Είχε πολλές σχολές μαγείας, διαφόρων κλάδων και κατ' επέκταση πολλούς φοιτητές, είχε το λιμάνι και μεγάλο εμπορικό κέντρο και φυσικά ήταν πολύ κοντά στην πρωτεύουσα. Ο Τσέκμειτ και η Σόρμπι περπατούσαν και κρατούσαν ο ένας το χέρι του άλλου. Δεν περιείχε κάτι πονηρό, αλλά η Σόρμπι ένιωθε μεγάλη ασφάλεια να αισθάνεται την ζέστη του.
Περπάτησαν για αρκετή ωρίτσα, κάνοντας βόλτες στα μαγαζιά, γίνανε ένα με την ροή του κόσμου, περπατώντας δίχως κάποιο σκοπό, όταν η Σόρμπι είδε ένα μαγαζί και δείχνοντας το είπε "Εδώ θα κάτσουμε!! Άφιστους δεν ήθελες; χαχαχα" έκανε η Σόρμπι γεκλώντας. Το μαγαζί έμοιαζε με τεράστια παγόδα, σε αποχρώσεις του κίτρινου της άμμου και του κόκκινου. Η είσοδος ήταν στρογγυλή και απ' έξω στέκονταν ένας μπράβος από τον οποίο περνούσαν οι επισκέπτες. "Το δελφίνι της άμμου" ήταν το όνομα του μαγαζιού. Η Σόρμπι παραξενεύτηκε με το όνομα και τράβηξε τον Τσέκμειτ προς την είσοδο. Ο μπράβος αφού τους κοίταξε εξονυχιστικά από πάνω μέχρι κάτω, έκανε στην άκρη και τους έτεινε με το χέρι να περάσουν. "Καλή διαμονή κύριε και κυρία" έκανε καθώς οι δυο τους προχωρούσαν.
Ο χώρος μέσα ήταν ιδιαίτερα περίεργος. Όλα τα τραπέζια είχαν μια διαρρύθμιση που τους έδινε απόλυτη ιδιωτικότητα, αλλά όλα είχαν όπτικη στην σκηνή. Η σκηνή ήταν κυκλική και βρισκόταν στην μέση ακριβώς. Παρόλα αυτά όλα τα τραπέζια ήταν σε επίπεδα σε γωνίες που ακόμα κι αν όλα κοιτούσαν προς την σκηνή, κανένα δεν κοιτούσε το άλλο. Μια νεαρή, πολύ ελαφριά ντυμένη τους υποδέχτηκε μέσα και τους κάθισε σε ένα από τα ιδιωτικά τραπέζια. Κάνοντας μια ελαφριά υπόκλιση είπε "Είμαι η Νέρυα και θα είμαι σήμερα η σερβιτόρα σας. Να σας ενημερώσω πως το σεξ απαγορεύεται αυστηρά στα ιδιωτικά αυτά τραπέζια. Αν θέλετε περισσότερο ιδιωτικές περιπτύξεις έχουμε στον δεύτερο όροφο ειδικά διαμορφωμένους χώρους ανάλογα με τις ορέξεις σας και έναν κατάλογο από τον οποίο μπορείτε να δείτε τις υπηρεσίες που παρέχουμε" είπε και άφησε τον πρώτο κατάλογο σε χρώμα μαύρο. "Οτιδήποτε άλλο επιτρέπεται, όπως και το στοματικό. Σε αυτόν τον κατάλογο θα βρείτε την ποικιλία μας από κρασιά, πούρα, ναργίλ και κοκτέιλς. Όλα είναι από τις καλύτερες ποικιλίες. Και σε αυτόν θα βρείτε όλες τις νόμιμες ουσίες που μπορείτε να δοκιμάσετε. Το κατάστημα μας είναι επίσημος διακινητής και μάλιστα έχει και την σφραγίδα της Αφίστους σε σχέση με την ποιότητα των ουσιών. Το κατάστημα μας έχει να προτείνει φυσικά το δελφίνι της άμμου. Είναι μια ψυχοτρόπος ουσία, βασισμένη στην μοναδικότητα της Αφίστους. Αυτό εδώ, είπε η σερβιτόρα και έδειξε ένα κουδουνάκι, με ενημερώνει για να έρθω προς εξυπηρέτηση σας. Τα τραπέζια είναι αυστηρά ιδιωτικά, οπότε δεν θα έρθω ποτέ χωρίς να με ειδοποιήσετε. Παρακαλώ να το θυμάστε για την δική σας μοναδική εμπειρία. Το σόου είναι να αρχίσει σε μισή ώρα. Θα θέλατε να παραγγείλετε τώρα ή θα με ειδοποιήσετε εσείς;" είπε χαρωπά η κοπέλα.
Αφού μάλωσαν λίγο ποιος θα πληρώσει το γεύμα, κατέληξαν να συμφωνήσουν. Ο Τσέκμειτ πλήρωσε το γεύμα τους με την συμφωνία ότι το επόμενο θα ήταν της Σόρμπι. Πήραν πάλι τα παραλιακά σοκάκια, με μια σκιά να κινείται στο κατόπι τους. Η όμορφη όμως στιγμή δεν διακόπηκε. Η Αστάσκο το βράδυ είχε πολύ ζωή. Είχε πολλές σχολές μαγείας, διαφόρων κλάδων και κατ' επέκταση πολλούς φοιτητές, είχε το λιμάνι και μεγάλο εμπορικό κέντρο και φυσικά ήταν πολύ κοντά στην πρωτεύουσα. Ο Τσέκμειτ και η Σόρμπι περπατούσαν και κρατούσαν ο ένας το χέρι του άλλου. Δεν περιείχε κάτι πονηρό, αλλά η Σόρμπι ένιωθε μεγάλη ασφάλεια να αισθάνεται την ζέστη του.
Περπάτησαν για αρκετή ωρίτσα, κάνοντας βόλτες στα μαγαζιά, γίνανε ένα με την ροή του κόσμου, περπατώντας δίχως κάποιο σκοπό, όταν η Σόρμπι είδε ένα μαγαζί και δείχνοντας το είπε "Εδώ θα κάτσουμε!! Άφιστους δεν ήθελες; χαχαχα" έκανε η Σόρμπι γεκλώντας. Το μαγαζί έμοιαζε με τεράστια παγόδα, σε αποχρώσεις του κίτρινου της άμμου και του κόκκινου. Η είσοδος ήταν στρογγυλή και απ' έξω στέκονταν ένας μπράβος από τον οποίο περνούσαν οι επισκέπτες. "Το δελφίνι της άμμου" ήταν το όνομα του μαγαζιού. Η Σόρμπι παραξενεύτηκε με το όνομα και τράβηξε τον Τσέκμειτ προς την είσοδο. Ο μπράβος αφού τους κοίταξε εξονυχιστικά από πάνω μέχρι κάτω, έκανε στην άκρη και τους έτεινε με το χέρι να περάσουν. "Καλή διαμονή κύριε και κυρία" έκανε καθώς οι δυο τους προχωρούσαν.
Ο χώρος μέσα ήταν ιδιαίτερα περίεργος. Όλα τα τραπέζια είχαν μια διαρρύθμιση που τους έδινε απόλυτη ιδιωτικότητα, αλλά όλα είχαν όπτικη στην σκηνή. Η σκηνή ήταν κυκλική και βρισκόταν στην μέση ακριβώς. Παρόλα αυτά όλα τα τραπέζια ήταν σε επίπεδα σε γωνίες που ακόμα κι αν όλα κοιτούσαν προς την σκηνή, κανένα δεν κοιτούσε το άλλο. Μια νεαρή, πολύ ελαφριά ντυμένη τους υποδέχτηκε μέσα και τους κάθισε σε ένα από τα ιδιωτικά τραπέζια. Κάνοντας μια ελαφριά υπόκλιση είπε "Είμαι η Νέρυα και θα είμαι σήμερα η σερβιτόρα σας. Να σας ενημερώσω πως το σεξ απαγορεύεται αυστηρά στα ιδιωτικά αυτά τραπέζια. Αν θέλετε περισσότερο ιδιωτικές περιπτύξεις έχουμε στον δεύτερο όροφο ειδικά διαμορφωμένους χώρους ανάλογα με τις ορέξεις σας και έναν κατάλογο από τον οποίο μπορείτε να δείτε τις υπηρεσίες που παρέχουμε" είπε και άφησε τον πρώτο κατάλογο σε χρώμα μαύρο. "Οτιδήποτε άλλο επιτρέπεται, όπως και το στοματικό. Σε αυτόν τον κατάλογο θα βρείτε την ποικιλία μας από κρασιά, πούρα, ναργίλ και κοκτέιλς. Όλα είναι από τις καλύτερες ποικιλίες. Και σε αυτόν θα βρείτε όλες τις νόμιμες ουσίες που μπορείτε να δοκιμάσετε. Το κατάστημα μας είναι επίσημος διακινητής και μάλιστα έχει και την σφραγίδα της Αφίστους σε σχέση με την ποιότητα των ουσιών. Το κατάστημα μας έχει να προτείνει φυσικά το δελφίνι της άμμου. Είναι μια ψυχοτρόπος ουσία, βασισμένη στην μοναδικότητα της Αφίστους. Αυτό εδώ, είπε η σερβιτόρα και έδειξε ένα κουδουνάκι, με ενημερώνει για να έρθω προς εξυπηρέτηση σας. Τα τραπέζια είναι αυστηρά ιδιωτικά, οπότε δεν θα έρθω ποτέ χωρίς να με ειδοποιήσετε. Παρακαλώ να το θυμάστε για την δική σας μοναδική εμπειρία. Το σόου είναι να αρχίσει σε μισή ώρα. Θα θέλατε να παραγγείλετε τώρα ή θα με ειδοποιήσετε εσείς;" είπε χαρωπά η κοπέλα.
Re: Στοιχήματα και Παίγνια (Συνέχεια Καταγίδας) +18
"Ουάου είναι η πρώτη φορά που έρχομαι εδω" της είπε, "το ξέρω το μέρος για τη φήμη του, αλλά δεν είχε τύχει να έρθει η κατάλληλη παρέα" της είπε και της έκλεισε το μάτι. Η σερβιτόρα ήταν πανέμορφη σε σκούρα χρώματα, δεν καταλάβαινες αν ήταν ξωτικό η άνθρωπος. Στην ερώτησή της κοιτάχτηκαν οι δύο τους και αποφάσισαν να παραγγείλουν επί τόπου.
"Θέλουμε ένα ναργιλέ με γεύση Μπαχρέιν, 2 πούρα, ένα κοκτέιλ τα μαύρα δάκρυα της σειρήνας και ένα κοκτέιλ Ράουν σέιλορ, τώρα για τα υπόλοιπα θα θέλαμε να δοκιμάσουμε το δελφίνι της άμμου, σίγουρα μία ποικιλία γλυκιά και θα ήθελα και δύο σφηνάκια βότκα Ελεγκφίναγια, αλλά τα σφηνάκια σε κανένα μισάωρο."
"Πόσα δελφίνια να φέρω" ρώτησε η Νέρυα, ο Τσέκμειτ κοίταξε την Σόρμπι της χαμογέλασε πρόστυχα και γύρισε στην σερβιτόρα, "5 σε παρακαλώ". Η Νέρυα υποκλίθηκε άφησε την παραγγελία σε ένα απ' τα μπαρ και εξαφανίστηκε πίσω από μία μεγάλη και βαριά σκούρα κουρτίνα του μαγαζιού μαζί με τις υπόλοιπες σερβιτόρες.
Ανακάθισε αναπαυτικά στις μαξιλάρες και ξεκούμπωσε δύο κουμπιά από το πουκάμισό του. Απόλαυσε την ατμόσφαιρα και έστρεψε την προσοχή του στη Σόρμπι, "αν το πέτυχες κατά τύχη τότε κάτι πήγε πολύ καλά στο θυμικό σου, χεχεχεχε."
Η μισή ώρα πέρασε και το σόου ετοιμαζόταν να ξεκινήσει, τα φώτα άνοιξαν απότομα, γέμισαν τη σκηνή πριν ξανασκοτεινιάσει απότομα και μουσική πλημμύρισε τον χώρο, αισθησιακές μελωδίες από έγχορδα έκαναν την εισαγωγή πριν τα πνευστά δώσουν έναν υπόκωφο μαγευτικό τόνο και το μπαλέτο βγει στη σκηνή. 3 ξωτικά, 3 άνθρωποι και μία γοργόνα, γέμισαν την σκηνή με τις αιθέριες κινήσεις τους. Ντυμένες πανάλαφρα με σκούρα τούλια στα όρια του γυμνού και εξωτικές φωνές.
Η γοργόνα σε μία φάση ανέβηκε σε μία εξέδρα και προέτρεψε το κοινό να ξαπλώσει και να χαλαρώσει, αμέσως άναψαν κεριά και εκείνη τραγουδιστά και μελωδικά ξεκίνησε να απελευθερώνεται από τα ελαφριά της ρούχα και αποκάλυψε το εκπληκτικό της κορμί. Αν και δεν έβλεπε τριγύρω του καταλάβαινε πως τα πάθη είχαν ξεχυλήσει το χώρο και σε λίγες στιγμές έφτασε η Νέρυα.
Ο Τσέκμειτ και η Σόρμπι έμειναν με το στόμα ανοιχτό καθώς η Νέρυα έφερε την παραγγελία τους τελείως γυμνή, φορώντας μία μάσκα καρναβαλιού, με αλλαγμένη φωνή πιο μπάσα, άφησε το δίσκο έβαλε τα ποτά στο τραπέζι και πλησίασε τη Σόρμπι, είχε φέρει δύο ακόμη σφηνάκια έξτρα, ένα ροζέ ποτό μέσα. Η Σόρμπι εξεπλάγην όμως προσπάθησε να αφεθεί, η Νέρυα την πλησίασε πρόσωπο με πρόσωπο, ήπιε ένα σφηνάκι και φίλησε παθιασμένα τη Σόρμπι μέχρι να απορροφήσουν με τα χείλη τους το σφηνάκι. Πλησίασε τον Τσέκμειτ και κοίταξε τη Σόρμπι σαν να της ζήτησε την άδεια, εκείνη της χαμογέλασε πονηρά και τότε η Νέρυα έδωσα ακόμη ένα αλκοολικό φιλί στον Τσέκμειτ, το οποίο τον μέθυσε. Γούρλωσε τα μάτια του και κοίταξε τη Σόρμπι, η οποία του γελούσε για να τον κάνει να νιώσει πιο άνετα.
Τότε εκείνος πήρε το ποτά έδωσε το κοκτέιλ της στη Σόρμπι, τσούγκρισαν, ήπιαν και αντάλλαξαν κι εκείνοι ένα παθιασμένο αλκοολικό φιλί...
"Θέλουμε ένα ναργιλέ με γεύση Μπαχρέιν, 2 πούρα, ένα κοκτέιλ τα μαύρα δάκρυα της σειρήνας και ένα κοκτέιλ Ράουν σέιλορ, τώρα για τα υπόλοιπα θα θέλαμε να δοκιμάσουμε το δελφίνι της άμμου, σίγουρα μία ποικιλία γλυκιά και θα ήθελα και δύο σφηνάκια βότκα Ελεγκφίναγια, αλλά τα σφηνάκια σε κανένα μισάωρο."
"Πόσα δελφίνια να φέρω" ρώτησε η Νέρυα, ο Τσέκμειτ κοίταξε την Σόρμπι της χαμογέλασε πρόστυχα και γύρισε στην σερβιτόρα, "5 σε παρακαλώ". Η Νέρυα υποκλίθηκε άφησε την παραγγελία σε ένα απ' τα μπαρ και εξαφανίστηκε πίσω από μία μεγάλη και βαριά σκούρα κουρτίνα του μαγαζιού μαζί με τις υπόλοιπες σερβιτόρες.
Ανακάθισε αναπαυτικά στις μαξιλάρες και ξεκούμπωσε δύο κουμπιά από το πουκάμισό του. Απόλαυσε την ατμόσφαιρα και έστρεψε την προσοχή του στη Σόρμπι, "αν το πέτυχες κατά τύχη τότε κάτι πήγε πολύ καλά στο θυμικό σου, χεχεχεχε."
Η μισή ώρα πέρασε και το σόου ετοιμαζόταν να ξεκινήσει, τα φώτα άνοιξαν απότομα, γέμισαν τη σκηνή πριν ξανασκοτεινιάσει απότομα και μουσική πλημμύρισε τον χώρο, αισθησιακές μελωδίες από έγχορδα έκαναν την εισαγωγή πριν τα πνευστά δώσουν έναν υπόκωφο μαγευτικό τόνο και το μπαλέτο βγει στη σκηνή. 3 ξωτικά, 3 άνθρωποι και μία γοργόνα, γέμισαν την σκηνή με τις αιθέριες κινήσεις τους. Ντυμένες πανάλαφρα με σκούρα τούλια στα όρια του γυμνού και εξωτικές φωνές.
Η γοργόνα σε μία φάση ανέβηκε σε μία εξέδρα και προέτρεψε το κοινό να ξαπλώσει και να χαλαρώσει, αμέσως άναψαν κεριά και εκείνη τραγουδιστά και μελωδικά ξεκίνησε να απελευθερώνεται από τα ελαφριά της ρούχα και αποκάλυψε το εκπληκτικό της κορμί. Αν και δεν έβλεπε τριγύρω του καταλάβαινε πως τα πάθη είχαν ξεχυλήσει το χώρο και σε λίγες στιγμές έφτασε η Νέρυα.
Ο Τσέκμειτ και η Σόρμπι έμειναν με το στόμα ανοιχτό καθώς η Νέρυα έφερε την παραγγελία τους τελείως γυμνή, φορώντας μία μάσκα καρναβαλιού, με αλλαγμένη φωνή πιο μπάσα, άφησε το δίσκο έβαλε τα ποτά στο τραπέζι και πλησίασε τη Σόρμπι, είχε φέρει δύο ακόμη σφηνάκια έξτρα, ένα ροζέ ποτό μέσα. Η Σόρμπι εξεπλάγην όμως προσπάθησε να αφεθεί, η Νέρυα την πλησίασε πρόσωπο με πρόσωπο, ήπιε ένα σφηνάκι και φίλησε παθιασμένα τη Σόρμπι μέχρι να απορροφήσουν με τα χείλη τους το σφηνάκι. Πλησίασε τον Τσέκμειτ και κοίταξε τη Σόρμπι σαν να της ζήτησε την άδεια, εκείνη της χαμογέλασε πονηρά και τότε η Νέρυα έδωσα ακόμη ένα αλκοολικό φιλί στον Τσέκμειτ, το οποίο τον μέθυσε. Γούρλωσε τα μάτια του και κοίταξε τη Σόρμπι, η οποία του γελούσε για να τον κάνει να νιώσει πιο άνετα.
Τότε εκείνος πήρε το ποτά έδωσε το κοκτέιλ της στη Σόρμπι, τσούγκρισαν, ήπιαν και αντάλλαξαν κι εκείνοι ένα παθιασμένο αλκοολικό φιλί...
...The last thing you 're gonna feel, is my blade in your neck...
Re: Στοιχήματα και Παίγνια (Συνέχεια Καταγίδας) +18
Η Σόρμπι είχε πολύ καιρό να κάνει τόσο καλό ναργιλέ. Στην Σπεράντζα είχαν έναν που φτιάχνανε από φύκια. Αλλά και πάλι στην Σπεράντζα είχαν διαφοροποιήσεις για τα πάντα από φύκια. Ίσως να έπρεπε να σταματήσει να συγκρίνει τα πάντα με τα φύκια της Σπεράντζα. Τα κοκτέιλ ήταν επίσης εξαίσια. Ήταν αφρώδη και ταυτόχρονα ενεργοποιούσαν κάθε γευστικό της κάλυκα. Η τροπή των πραγμάτων σίγουρα δεν ήταν αυτή που περίμενε, αλλά ήταν μια εμπειρία που ξυπνούσε τον αισθησιασμό και τον ερωτισμό της. Σίγουρα θα ξανα ερχόταν στο "Δελφίνι της Άμμου". Η Νέρυα ήταν μια υπέροχη νεαρά, αν και φυσικά ήταν εν ώρα εργασίας. Σίγουρα όμως θα ζητούσε ξανά αυτήν. Δεν είχε ξαναφιλήσει γυναίκα. Ίσως να την άρεσε περισσότερο. Η Νέρυα είχε γεύση κεράσι. Ποτέ κανένας άλλος που είχε φιλήσει δεν είχε τέτοια γεύση. Και μύριζε υπέροχα. Ίσως να το σκεφτόταν περισσότερο απότι περίμενε.
Η Σόρμπι δεν είχε δοκιμάσει ποτέ κάποια ουσία. Αν και υπήρξε σε μπίζνα μεταφοράς, ποτέ δεν θέλησε να δοκιμάσει. Ίσως γιατί ποτέ δεν είχε παρέα. Το δελφίνι της άμμου ήταν ευρέως γνωστό στην Αμρούνα και τώρα σιαθνόταν χαζή που δεν είχε κάνει την σύνδεση πριν μπούνε μέσα. Η Νέρυα τους έφερε σε ένα ασημένιο μπολ με περίτεχνα σχέδια 5 κομμάτια χαλαζία. Το δελφίνι της άμμου είχε αυτήν την εξωτική μορφή, σαν να ήταν κάποιος λίθος. Μάλιστα, έμοιαζε τόσο πολύ με χαλαζία που είχε και ένα εσωτερικό ιριδίζον χρώμα. Η Νέρυα τους εξήγησε την διαδικασία, σερβίροντας πρώτη στα ποτά τους. Το δελφίνι της άμμου διαλυόταν μέσα στο ποτό, για να έχει σχεδόν άμεση επίδραση. Η ώρα επίδρασης εξαρτιόταν από πολλούς παράγοντες, αλλά συνήθως ένας χαλαζίας μπορούσε να κρατήσει για περίπου μία ώρα. Γι αυτό το λόγο, τέτοια μαγαζία ήταν ανοιχτα σε 24ώρη βάση, έχοντας ένα πολύ δυνατό σύστημα προσομοίωσης ημέρας και νύχτας.
Η Σόρμπι ήπιε την πρώτη της γουλιά δειλά. Είδε τον Τσέκμειτ να κάνει το ίδιο. Η Νέρυα για ακόμα μια φορά επανέλαβε "Μην ξεχάσετε να με ειδοποιείτε με το κουδουνάκι" και έφυγε διακριτικά. Η Σόρμπι άρχισε να αισθάνεται...ιδιαίτερα και συνέχισε το ποτό της. Λίγες μόνο στιγμές μετά της ήρθε μια ισχυρή αίσθηση και μια ενέργεια που δεν περίμενε. Γύρισε στον Τσέκμειτ με μάτια να καίνε και του είπε "Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή θα μπορούσα να πλεύσω μόνη μου μέσα και έξω απο τα Ράουν!! Τι είναι αυτό το πράγμα; Ουάου!" είπε και ρίχτηκε πάνω του σε ένα έντονο, επιθετικό φιλί.
Η Σόρμπι δεν είχε δοκιμάσει ποτέ κάποια ουσία. Αν και υπήρξε σε μπίζνα μεταφοράς, ποτέ δεν θέλησε να δοκιμάσει. Ίσως γιατί ποτέ δεν είχε παρέα. Το δελφίνι της άμμου ήταν ευρέως γνωστό στην Αμρούνα και τώρα σιαθνόταν χαζή που δεν είχε κάνει την σύνδεση πριν μπούνε μέσα. Η Νέρυα τους έφερε σε ένα ασημένιο μπολ με περίτεχνα σχέδια 5 κομμάτια χαλαζία. Το δελφίνι της άμμου είχε αυτήν την εξωτική μορφή, σαν να ήταν κάποιος λίθος. Μάλιστα, έμοιαζε τόσο πολύ με χαλαζία που είχε και ένα εσωτερικό ιριδίζον χρώμα. Η Νέρυα τους εξήγησε την διαδικασία, σερβίροντας πρώτη στα ποτά τους. Το δελφίνι της άμμου διαλυόταν μέσα στο ποτό, για να έχει σχεδόν άμεση επίδραση. Η ώρα επίδρασης εξαρτιόταν από πολλούς παράγοντες, αλλά συνήθως ένας χαλαζίας μπορούσε να κρατήσει για περίπου μία ώρα. Γι αυτό το λόγο, τέτοια μαγαζία ήταν ανοιχτα σε 24ώρη βάση, έχοντας ένα πολύ δυνατό σύστημα προσομοίωσης ημέρας και νύχτας.
Η Σόρμπι ήπιε την πρώτη της γουλιά δειλά. Είδε τον Τσέκμειτ να κάνει το ίδιο. Η Νέρυα για ακόμα μια φορά επανέλαβε "Μην ξεχάσετε να με ειδοποιείτε με το κουδουνάκι" και έφυγε διακριτικά. Η Σόρμπι άρχισε να αισθάνεται...ιδιαίτερα και συνέχισε το ποτό της. Λίγες μόνο στιγμές μετά της ήρθε μια ισχυρή αίσθηση και μια ενέργεια που δεν περίμενε. Γύρισε στον Τσέκμειτ με μάτια να καίνε και του είπε "Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή θα μπορούσα να πλεύσω μόνη μου μέσα και έξω απο τα Ράουν!! Τι είναι αυτό το πράγμα; Ουάου!" είπε και ρίχτηκε πάνω του σε ένα έντονο, επιθετικό φιλί.
Re: Στοιχήματα και Παίγνια (Συνέχεια Καταγίδας) +18
Η Σόρμπι όρμησε πάνω του με το δελφίνι της άμμου στο άιμα της. Το ίδιο και εκείνος, νιώθοντας εκείνη τη ζαλισμένη ευφορία αφέθηκε στην εμπειρία. Προσπαθώντας να κρατήσουν τα όρια τον κανονισμών, η μουσική, τα αρώματα, οι γευσείς και οι εξάρσεις έγιναν ένα. Η γεύση της Σόρμπι εκείνη τη στιγμή ήταν λαχταριστότατη, το κοκτέιλ της με το δελφίνι της άμμου άφηνε μία εσάνς βατόμουρου στο άρωμα των χειλιών, και ο Τσέκμειτ λαίμουργα ρουφούσε τη γεύση αυτή στα όριά της.
Χαλάρωσαν λίγο, έκαναν μία τζούρα ναργιλέ και εκείνος έριξε και το δεύτερο δελφίνι στο ποτό του, κοιτάζοντάς την εριστικά να κάνει το ίδιο. Πήρε μία γενναία γουλιά, έκανε δύο βαθιές τζούρες και πλησίασε τη Σόρμπι ξανά σε απόσταση αναπνοής, της χαμογέλασε και έμπηξε τα δόντια του απαλά στο λαιμό της. Ο λυγμός που της ξέφυγε συνοδεύτηκε από μία κλωτσία που τον έσπρωξε πίσω και εριστικά γέλια. Ξαναπλησίασε και της ξεκούμπωσε ελαφριά τα δύο πρώτα κουμπιά της πουκαμίσας της, προσεκτικά για να μην δεχτούν παρατήρηση.
Την προσκάλεσε στην αγκαλιά του και και βάλθηκε να της χαιδεύει το λαιμό και τους ώμους απαλότατα, ρίχνοντας μικρές σταγόνες ποτού στο λαιμό της για να της γευτεί. αφού είχαν πιεί τα ποτά και το ναργιλέ τους τότε εκείνος πήρε το τελευταίο δελφίνι και τα σφηνάκια, πήραν από ένα το ήπιαν κρατώντας το στο στόμα τους και έβαλα το δελφίνι στα χείλη του. Την πλησίασε όλο προσμονή. Ένωσε τα χείλη του με τα δικά της, και ξεκίνησαν να γλείφουν το δελφίνι μαζί μέχρι να λιώσει, ξεχειλίζοντας από αλκοόλ το οποίο κυλούσε αργά στο λαιμό τους και έσταζε στον καναπέ, αφού έλιωσε το δελφίνι, έσμιξαν τα κορμιά τους, ξαπλωμένοι στον καναπέ και τα χάδια τους ξεκλείδωναν ακραία σκέψεις και πονηρά πάθη.
Σε μία φάση περνώντας η Νέρυα από το τραπέζι, κάθισε μαζί τους να μοιραστεί μαζί τους τις γεύσεις και την όρεξη και έτσι κυλούσε το υπόλοιπο της βραδιάς με τους δύο παραδωμένους στις ορέξεις και στα πάθη τους, με τη μουσική και τα αρώματα να κατακλείζουν τη στιγμή τους.
Χαλάρωσαν λίγο, έκαναν μία τζούρα ναργιλέ και εκείνος έριξε και το δεύτερο δελφίνι στο ποτό του, κοιτάζοντάς την εριστικά να κάνει το ίδιο. Πήρε μία γενναία γουλιά, έκανε δύο βαθιές τζούρες και πλησίασε τη Σόρμπι ξανά σε απόσταση αναπνοής, της χαμογέλασε και έμπηξε τα δόντια του απαλά στο λαιμό της. Ο λυγμός που της ξέφυγε συνοδεύτηκε από μία κλωτσία που τον έσπρωξε πίσω και εριστικά γέλια. Ξαναπλησίασε και της ξεκούμπωσε ελαφριά τα δύο πρώτα κουμπιά της πουκαμίσας της, προσεκτικά για να μην δεχτούν παρατήρηση.
Την προσκάλεσε στην αγκαλιά του και και βάλθηκε να της χαιδεύει το λαιμό και τους ώμους απαλότατα, ρίχνοντας μικρές σταγόνες ποτού στο λαιμό της για να της γευτεί. αφού είχαν πιεί τα ποτά και το ναργιλέ τους τότε εκείνος πήρε το τελευταίο δελφίνι και τα σφηνάκια, πήραν από ένα το ήπιαν κρατώντας το στο στόμα τους και έβαλα το δελφίνι στα χείλη του. Την πλησίασε όλο προσμονή. Ένωσε τα χείλη του με τα δικά της, και ξεκίνησαν να γλείφουν το δελφίνι μαζί μέχρι να λιώσει, ξεχειλίζοντας από αλκοόλ το οποίο κυλούσε αργά στο λαιμό τους και έσταζε στον καναπέ, αφού έλιωσε το δελφίνι, έσμιξαν τα κορμιά τους, ξαπλωμένοι στον καναπέ και τα χάδια τους ξεκλείδωναν ακραία σκέψεις και πονηρά πάθη.
Σε μία φάση περνώντας η Νέρυα από το τραπέζι, κάθισε μαζί τους να μοιραστεί μαζί τους τις γεύσεις και την όρεξη και έτσι κυλούσε το υπόλοιπο της βραδιάς με τους δύο παραδωμένους στις ορέξεις και στα πάθη τους, με τη μουσική και τα αρώματα να κατακλείζουν τη στιγμή τους.
...The last thing you 're gonna feel, is my blade in your neck...
Re: Στοιχήματα και Παίγνια (Συνέχεια Καταγίδας) +18
Είχε ξαναφιλήσει τον Τσέκμειτ και τώρα με το δελφίνι της άμμου ένιωθε κι άλλα, ιδιαίτερα πράγματα. Αλλά η προσθήκη της Νέρυα στο παιχνίδι τους ήταν κάτι πολύ πρωτόγνωρο. Η κίνηση της, η αύρα της, η μυρωδιά της, η γεύση της, έκαναν την Σόρμπι να θέλει κι άλλο. Η Σόρμπι ρώτησε την Νέρυα αν μπορούσε να καθίσει μαζί τους και η νεαρά δέχτηκε. Η Σόρμπι την ρώτησε αν θα ήθελε να καθίσει ανάμεσα τους και η Νέρυα γέλασε πρόσχαρα. "Είσαι από τις λίγες που ζητάνε συναίνεση. Σε συμπάθησα ήδη." είπε και της έδωσε ένα ζεστό φιλί. Η Νέρυα κάθισε ανάμεσα τους και η Σόρμπι της έδωσε από το ποτό της. Η ώρα πέρασε με τους τρεις τους να εξερευνούν ο ένας το σώμα του άλλου, ως το σημείο που επέτρεπαν οι κανονισμοί. Η Σόρμπι άγγιζε ένα άλλο γυναικείο κορμί και το πάθος της φούντωνε. Τα χείλη τους παίζανε, από το ένα στόμα στο άλλο σε διάφορους συνδυασμούς. Η Νέρυα συνέχιζε να είναι γυμνή άλλωστε και η Σόρμπι μαζί με τον Τσέκμειτ εξερευνήσαν τα όρια αυτά όσο μπορούσαν. Η Νέρυα ήταν δεκτική σε όλα και εκείνη με την σειρά της, φάνηκε να θέλει να τους προσφέρει ηδονή όσο μπορούσε και η ίδια.
"Θα θέλατε μήπως να περάσουμε στον επάνω όροφο;¨ρώτησε σε κάποια φάση η Νέρυα. Η Σόρμπι ένιωσε ξανά την ανάσα της να κόβεται και πνίγηκε από την γουλιά της. Η Νέρυα κατάλαβε την δυσφορία της Σόρμπι και της έπιασε το χέρι. Την χάιδεψε απαλά στο πρόσωπο και κοιτώντας την στα μάτια είπε "Δεν χρειάζεται αν δεν θέλετε. Μην ανησυχείς. Είσαι ασφαλής εδώ. Δεν θα γίνει τίποτα περισσότερο που δεν θες" και την φίλησε ξανά. Τα χείλη της ήταν μεθυστικά. Η Νέρυα παρά το νεαρό της ηλικίας της ήταν πολύ πεπειραμένη και φαινόταν σε κάθε της κίνηση. Ήρεμα και χωρίς να το καταλάβει, έφερε την Σόρμπι στην θέση και κάνοντας ένα νεύμα στον Τσέκμειτ έφερε το πρόσωπο της και χάθηκε στα στήθη της Σόρμπι.
Για πολλές ώρες βίωναν ο ένας τον αισθησιασμό του άλλου. Η νύχτα κύλησε όμορφα και ηδονικά. Το δελφίνι της άμμου ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Και η Σόρμπι βίωσε ένα είδος ηδονής που δεν είχε ιδέα ότι υπήρχε.
"Θα θέλατε μήπως να περάσουμε στον επάνω όροφο;¨ρώτησε σε κάποια φάση η Νέρυα. Η Σόρμπι ένιωσε ξανά την ανάσα της να κόβεται και πνίγηκε από την γουλιά της. Η Νέρυα κατάλαβε την δυσφορία της Σόρμπι και της έπιασε το χέρι. Την χάιδεψε απαλά στο πρόσωπο και κοιτώντας την στα μάτια είπε "Δεν χρειάζεται αν δεν θέλετε. Μην ανησυχείς. Είσαι ασφαλής εδώ. Δεν θα γίνει τίποτα περισσότερο που δεν θες" και την φίλησε ξανά. Τα χείλη της ήταν μεθυστικά. Η Νέρυα παρά το νεαρό της ηλικίας της ήταν πολύ πεπειραμένη και φαινόταν σε κάθε της κίνηση. Ήρεμα και χωρίς να το καταλάβει, έφερε την Σόρμπι στην θέση και κάνοντας ένα νεύμα στον Τσέκμειτ έφερε το πρόσωπο της και χάθηκε στα στήθη της Σόρμπι.
Για πολλές ώρες βίωναν ο ένας τον αισθησιασμό του άλλου. Η νύχτα κύλησε όμορφα και ηδονικά. Το δελφίνι της άμμου ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Και η Σόρμπι βίωσε ένα είδος ηδονής που δεν είχε ιδέα ότι υπήρχε.